Sesletim (Artikülasyon) Bozukluğu

Çocuklar dil ve konuşma gelişimi sırasında bazı konuşma seslerini hatalı üretebilir. Konuşma seslerini doğru üretebilmek için çocuğun bu sesleri tanıyıp motor planlaması hakkında deneyimler edinmesi gerekir. Ancak her konuşma sesinin edinilmiş olması gereken bir yaş (ortalaması) vardır. Dört yaşındaki bir çocuğun /r/ sesini üretememesi veya yerine başka bir ses üretiyor olması gayet doğalken, /p/ sesini edinmiş olması beklenir. Edinim yaşını aşan hatalı üretimler veya hedef sesin hiç üretilmiyor olması, anlaşılırlığı da etkileyecek boyutlarda ise, bu durum sesletim (artikülayson) bozukluğu olarak nitelendirilir. Özellikle çocuğun konuşması anne ve baba dışında diğer insanlar tarafından anlaşılamıyorsa mutlaka bir dil ve konuşma değerlendirmesi istenmeli. Edinim yaşını aşan ve hala hatalı söylenen konuşma sesleri tespit edilip edinimi için terapi başlatılması gerekir. Terapide konuşma seslerinin sesletim yeri, biçimi ve titreşim özellikleri (ötümlü/ötümsüz) öğretilerek seslerin gerçekleşmesinde gerekli olan motor kontrol kazandırılır (Topbaş,2011)