İşitsel İşlemleme Bozukluğunda Dil ve Konuşma

İşitsel İşlemleme Bozukluğu beyinde sesleri tanıma ve yorumlama da aktif olan yolların olumsuz etkilenmesi nedeniyle yaşanan bir sorundur. İşlemleme, sesin iç kulak (koklea) ve merkezi sinir sistemi tarafından taşınıp beynin ilgili bölgesinde (birincil işitsel korteks) çözümlenmesi ve anlamlandırılması eylemidir. İşitsel işlemleme bozukluğu olan çocuklar, işitmeleri, genel gelişimleri, zekâları hatta dil gelişimleri normal olmasına rağmen, arka planda gürültü olduğunda işitmede, uzun ve karmaşık komutları izlemede, bozuk veya hızlı konuşmalarda konuşma seslerini tespit etmede zorluk yaşarlar. Gürültülü ortamlardan ve ani seslerden ciddi anlamda rahatsızlık duyarlar. Konuşma sesleri ve ortamda bulunan çeşitli sesler ve gürültüler işitsel kortekste ayırt edilemediği için konuşmayı izlemekte zorluk yaşarlar ve konuşulanı anlayamazlar. Dolayısı ile konuşmaya karşı gösterdikleri ilgi ve o konuşmanın önemi onlar için azalır ve dikkatleri kolay dağılır. Konuşma, okuma ve yazmada çeşitli dil ve konuşma problemleri yaşarlar. İşitmede yaşadıkları problemlerden dolayı anlamlandırabildikleri sözcük sayısı azdır ve sözcük dağarcıkları bu durumda kısıtlı olur. Sözcük dağarcıklarını genişletmek, cümle kurma, sıralı anlatma ve sözel muhakeme becerilerinin geliştirilmesi gerekir. Bozuk işitsel işlemleme konuşma seslerini edinmeyi de zorlaştırır. Böyle durumlarda öncelikle fonolojik farkındalık çalışmaları yapılmalıdır. Çocuk sesi tanıyıp ayırt edebilmelidir. Konuşma seslerinin özelliklerini, sözcük içi pozisyonlarını, benzer ve farklı sesleri ayırt edebilmeyi, sözcükleri ses ve hecelerine ayırabilmeyi öğrenmelidir. Sonrasında hatalı üretilen konuşma sesleri çalışmalı ve çocuğun konuşmasına kazandırılmalıdır.